Wat van ver komt is lekker. Hopelijk!

De meeste kilometers ren ik in het bos, op Merrell Trail Gloves. Die hebben een heerlijk ruime toe box. Voor op de weg heb ik een paar Terra Plana Vivobarefoot Neo’s. Die zijn — zeker als je het inlegzooltje eruit haalt — ook redelijk ruim. Maar langere afstanden op asfalt durf ik eigenlijk niet aan op barefoot style schoenen, want ik ben bezorgd om mijn middenvoetsbeentjes. De Neo’s heb ik trouwens gedragen tijdens de 10 EM van de Dam tot Damloop. Last van mijn middenvoetsbeentjes had ik niet, maar achteraf had ik wel licht pijnlijke enkels.

De schoenen die ik soms als alternatief aantrek — Saucony Kinvara’s — zijn ook al geen garantie voor een ongeschonden loopje: vaak zit ik met een stel blauwe kleine tenen opgescheept, inclusief één of meer pijnlijke bloedblaren. Na de 2011 editie van de Fish Potato Run waren mijn kleine teentjes verworden tot pijnlijke stukjes bloedworst en was het duidelijk: ik heb nieuwe on road hardloopschoenen nodig.

Met de Amsterdam Marathon op de kalender moest ik op zoek naar een stel sloffen met de volgende kenmerken:

  • zo weinig mogelijk heel to toe differential, het liefst helemaal geen hoogteverschil; zero drop dus
  • enige demping, net voldoende om mijn middenvoetsbeentjes heel te houden bij langere afstanden
  • een ruim bemeten teenruimte, vergelijkbaar die in m’n Trail Gloves

Het is best een uitdaging om een schoen te vinden die aan deze voorwaarden voldoet, maar ik denk dat ik in mijn queeste ten einde is. Rondgooglend stuitte ik op de Altra Instinct. Eerst passen dan pas kopen zit er alleen helaas niet in. In Nederland zijn deze schoentjes zo te zien nergens te krijgen. Dus zit er niks anders op dan ze op de gok te kopen via internet. In mijn geval bij een triathlon webshop in de Verenigde Staten.

Als het goed is zijn ze op het moment van schrijven onderweg naar de Noordoostpolder. Helemaal uit het verre Utah. Ze zeggen wat van ver komt is lekker. Hopelijk blijkt het gezegde in dit geval waar.

Your comment