Aan de bak in 020

Zojuist heb ik mezelf ingeschreven voor de Marathon van Amsterdam.

Vorig jaar beet ik m’n tanden stuk op de marathons van Rotterdam en Eindhoven. Waarna het blessurespook me deed besluiten het roer helemaal om te gooien en mezelf een andere loopstijl aan te leren. Geen prestatielopen. Alleen focussen op mijn looptechniek.

Een klein half jaar later zit ik weer goed in mijn hardloopvel. Technisch gezien is er nog best veel ruimte voor verbetering, maar hardlopen ging niet eerder zo gemakkelijk. Tijd voor een nieuwe poging om een marathon uit te lopen, maar nu zonder hangen en wurgen.

In 2009 deed ik in 020 mee aan de Mizuno Halve Marathon. De hele heb ik in Amsterdam nog nooit gelopen. Eerlijk gezegd ben ik ook niet razend enthousiast over het 020-parcours. Vooral die lange lus naar Ouderkerk aan de Amstel lijkt me nogal dodelijk saai. Maar alternatieven zijn er niet.

De Eindhoven Marathon — die een week eerder wordt gelopen — heb ik vorig jaar al vakkundig verneukt. Hoewel dat eigenlijk ook wel te verwachten was natuurlijk, door het  ontbreken van een gedegen voorbereiding. Bovendien is het supporterslegioen (lees: m’n vier meiden) niet zo tuk om als turboslakgroupie naar de Lichtstad af te reizen. PSV-town is compleet onbekend terrein. En je hebt geen metro om snel even de stad door te crossen zodat je mij op een aantal strategisch gekozen plaatsen voorbij kan zien kruipen. Dus da’s een no-go.

De Berenloop op Terschelling (in het eerste weekend van november) lijkt me super, maar voelt als iets teveel uitdaging. Als ik aan een marathon op Terschelling denk, dan wordt het hardloopmietje in me wakker. Want stel dat het regent en waait.  En koud en kleumerig is. Dan kruip je als zielige turboslak meteen in je schulp op zo’n wild woest Waddeneiland.

Liever blijf ik lekker laf in mijn comfort zone — voor zover dat met de 42 km mogelijk is natuurlijk — en kies ik voor een stadsmarathon. Dus … de Amsterdam Marathon it is!

In 020 moet ik aan de bak. Daar ga ik mijn eerste fatsoenlijke marathon uitlopen. Het trainingsschema — waarbij ik uit ga van een finishtijd van drie uur en een kwartier — ligt al op me te wachten.

M’n schema is niet uitermate truttig, maar zeker ook niet té ambitieus. Drie trainingen per week, een intervaltraining, een tempoloop en een duurloop. Belasting varieert. Van zo’n 40 tot 55  kilometers per week.

Maandag begin ik.