Turboslak doet toch de marathon van Eindhoven

Vorige week orakelde ik nog: “Al na een kilometer of tien krijg ik het wat moeilijk. Zelfs met een gezapig slakkentempootje van zes minuten per kilometer. Tja, dan heb je op de marathonafstand natuurlijk helemaal niks te zoeken.”

Daar is eigenlijk ook geen speld tussen te krijgen, want:

• de afgelopen maanden was ik vaak geblesseerd en heb ik nauwelijks kilometers gemaakt
• al die tijd heb ik niet gericht getraind voor de marathon. Lange duurlopen van 30km+ (toch wel handig in de aanloop naar een marathon) ontbreken
• een dag van tevoren hak ik de knoop door en besluit toch mee te doen. Geen tapering off. Geen koolhydraten stapelen en me voldrinken. Niet met water tenminste. Op zaterdagmiddag zit ik op een familieverjaardag aan de gefrituurde hapjes met een fles bier in de hand

Maar toch ben ik vanochtend — in mijn uppie, want mijn gezin had niet zoveel trek in een onverwachte last minute trip ‘down south’ — naar Eindhoven vertrokken. Het klinkt debiel, maar wat de doorslag gaf om toch aan de start te verschijnen in Eindhoven was het verwachte prachtige nazomerweer.

Weergoden
Nou, qua weer ben ik op de 10^e oktober zeker niet teleurgesteld. Ronduit fantastisch zijn de omstandigheden. Een zonnetje, maar niet al te warm. En een vriendelijk briesje ter verkoeling.

Een beetje lullen
Een van de leukste dingen van een prestatieloop vind ik altijd de onverwachte contacten die je tijdens zo’n loopevenement hebt. Je hoeft niet je best te doen om in gesprek te komen. Iedereen is geïnteresseerd in iedereen en er is altijd wel wat lullen.

In startvak B — toen ik inschreef was ik ambitieus en waren blessures ver van mijn bed — praat ik eventjes met Luuk uit Heemstede. Die gaat een poging doen om de pacers van 3:00 in het vizier te houden. Ben benieuwd hoe het hem vergaan is.

Na afloop, in de sporthal van de TU is er een vriendelijke Belg. Die liep de marathon vandaag in 2:52. Respect! Maar daar staat ook wat tegenover: 600 trainingskilometers in de maand. Pfff, ik val al in hoofdgroepen uiteen als ik me aan meer dan 300 km / maand waag.

Geen probleem tot 30 km
Anyway, ik sta op de Emmasingel aan de start en besluit er het beste van te maken. Om vrolijk achter de pacers van 3:45 aan te hobbelen. Dat gaat wonder boven wonder best aardig. Tot 30 kilometer tenminste. Even hoop ik dat ik pas op het einde te maken krijg met De Muur. Die hoop is ijdel. Want plotseling is het endex voor Turboslakkie. De aftakeling komt pijlsnel en is volledig.

Speedmarsen gaat bijna sneller
De resterende twaalf kilometers gaan uiterst moeizaam — zoals van tevoren verwacht. Hier en daar wandel ik zelfs een stukje. M’n gemiddelde snelheid zakt terug naar ergens in de acht kilometer per uur. Toen ik onder de wapenen zat haalden we die snelheid bij het speedmarsen, dus dat geeft te denken ;-( Aaargh!

De laatste kilometers wil ik me liever niet meer verlagen tot de wandelpas. In het centrum van Eindhoven is het namelijk hartstikke druk met toeschouwers en vreemde ogen dwingen nou eenmaal. Dus hobbel ik op benen-als-satéprikkers naar de finish. In 3:55 netto kom ik over de streep.

Post-finish-syndroom
Je sportschoen over de finish zetten is vers één, de terugreis aanvaarden is een tweede. Ik heb immers geen Mrs Turbo die me terug naar de Noordoostpolder kan chauffeuren. Net als bij de Marathon van Rotterdam heb ik last van een post-marathon-finish-syndroom en ben ik knap beroerd. Vandaag komt dat met name door de Isostar sportdrank. Mijn maag en Isostar zijn absoluut geen vrienden. Ik neem het spul niet op en ben zo misselijk als een kat van dat groene heksenbrouwsel. Uitspugen helpt. Zo leert de praktijk.

Daarna gaat het een stuk beter met me. Douchen, Coca Cola kopen om de suikervoorraad aan te vullen en terug naar de NOP. Helaas staan files een vlotte terugtocht in de weg. Bijna drie uur later mag ik me thuis laten huldigen en een blik bier opentrekken.

Conclusie
Fantastische dag. Boffen met de weergoden. Goed ge-organiseerde marathon. Enthousiast publiek. Qua hardlopen pas achteraf leuk.

Nooit meer ga ik zó onvoorbereid een marathon lopen. Ondanks dat het in retrospect allemaal best meeviel.

Marathon van Eindhoven in cijfertjes