Gisteren plofte de bevestiging van m’n inschrijving voor de (halve) marathon in Amsterdam op de mat. Ik ren bij de recreanten af en toe wel een rondje mee als er in de regio een wedstrijd georganiseerd wordt. Maar een groot hardloopevenement als de Amsterdam Marathon heb ik nog nooit als deelnemer meegemaakt.
De halve, niet de echte
Eigenlijk had ik me graag ingeschreven voor de “echte” marathon. Maar dat red ik niet. Het trainingsschema dat ik afgelopen zomer volgde heb ik helaas niet afgemaakt. Te weinig tijd en teveel te doen. Dan schiet het hardlopen er helaas nogal eens bij in. Zonder voldoende trainingskilometers durf ik het niet aan. Het lijkt me vreselijk om na kilometer of dertig met mijn staart tussen de benen af te druipen. Volgende keer beter.
Voorpret
Het is nog ruim een week, maar als ik de toegestuurde informatie doorlees krijg ik er enorm veel zin in.
Al te dwaas ga ik zondag 18 oktober trouwens niet doen. Met een eindtijd van één uur en drie kwartier (da’s twaalf kilometer per uur) ren ik lekker relaxt door Amsterdam. Samen met ruim 26 duizend anderen. Da’s weer eens wat anders dan ik m’n eentje door de polder hobbelen.
Your comment