Van Dam tot Dam in 2012. Tien gave Engelse Mijlen

Vorig jaar liep ik ‘m voor het eerst en toen vond ik het helemaal niks. De Dam tot Damloop van 2011 stond vooral in het teken van plensbuien, irritante filevorming op het parcours en chaos bij de kledinguitgifte. ‘Daar doe ik dus nooooooit meer aan mee’, dacht ik na afloop.

Tja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Begin vorige week begon het toch te kriebelen. De 10 Engelse Mijlen zouden een mooie training kunnen vormen op weg naar de Marathon van Zwolle: 16 km op marathontempo (4:30 / km).

Op zondagochtend weet ik niet zo zeker meer dat ik het rustig aan ga doen en me onderwerp aan het beoogde tempo. Ik heb een zere rug: een vetbultje dat ontstoken raakt. Dat heb ik al eens eerder gehad en ik weet precies wat me te wachten staat: een pijnlijke plek die groter en groter wordt. Net zolang totdat ik in een soort van Quasimodo de Gebochelde Klokkenluider van de Poldertoren getransformeerd ben. En da’s nou net niet de fysieke toestand waarin ik me wil bevinden op 30 september aanstaande. Maar ja, wat doe je eraan? Precies … niks dus.

‘Carpe diem’, denk ik als de laatste wave van de Dam tot Dam businessrun om zondagmiddag vijf voor twee wordt weggeschoten. ‘Fok hardloopschema’s en marathonvoorbereidingen en tapering en al die shit’. Ik ga gewoon doen wat ik het leukste vind, een ongecompliceerd stuk hard lopen.

Dam tot Damloop 2012. Op het 10 km punt

Het gaat vlotjes. En waarom zou het ook niet. Ik ben fit. De omstandigheden zijn goed. En ik heb zin om te sporten. Mijn traagste 1000-tje klok ik in 3:58. De rest van de kilometers gaan voorbij in ongeveer 3:50. Met een paar uitschieters naar beneden. Sweetttt!

Gaandeweg word ik moe, maar ik zie absoluut niet af. Slaag erin ontspannen te rennen. In tegenstelling tot vorig jaar heb ik zelfs tijd over om te genieten van de dingen die om me heen gebeuren. Van de loeiharde dancenummers van Swedish House Mafia, Afrojack en David Guetta die uit de speakers knallen. En de bierdrinkende Amster- en Zaandammers langs het parcours.

Alleen het allerlaatste stukje voelt ineens zwaar aan. Als je in Zaandam die kuitenbijtbrug oploopt en dan de laatste bocht naar rechts maakt. Da’s eventjes bikkelen. Maar het tempo laat ik niet zakken.

Dam tot Damloop 2012. Turboslak – met startnummer 35963 – finisht in 1:02:25.

In 1:02:25 kom ik over de streep. Als 34e van meer dan twintigduizend deelnemers aan de businessloop voor recreanten. Da’s een mooi resultaat waarmee ik, als zelfverklaarde slak, dik tevreden ben. Als ik – door lichamelijk ongemak – mijn marathondoel in Zwolle niet weet te halen dan heb ik in ieder geval een prachtige Dam tot Damloop om op terug te kijken.

Cijferfetisj? Hier zijn de Garmin Forerunner data. Bewegende Turboslakbeelden bekijk je hier.

Your comment

Arjan26 september 2012 @ 17:34

Wat een topprestatie. Ik hoop dat het zondag ook goed gaat. Ik ben dan niet in Zwolle anders had ik je aangemoedigd. Succes en veel plezier zondag.

Hans28 september 2012 @ 18:04

Thnx Arjan! Geen idee of het gaat zoals ik het in gedachten heb, maar ik zal iig m'n best doen a.s. zondag in Zwolle. Hoe'st met jouw hardloopavonturen? Lekker bezig naar ik hopen mag. Misschien moet je weer eens wat gaan twitteren af en toe ... :-)