De laatste keer dat ik naar Espel heen en terug liep kwam ik na een uurtje helemaal vertieft weer in Emmeloord aan. Vandaag gaat het een stuk beter. Ik regen wel van de straat af, maar behalve dat ik het na verloop van tijd een beetje koud krijg gaat het prima. Bijna in Espel komt m’n eega me in de auto achterop. Of ik niet in de auto mee naar huis wil, want het onweert. Meer dan een paar flauwe flitsen in de verte heb ik niet gezien. Bezorgd om gefrituurd te worden door 50.000 volt uit de Hemelse Stungun ben ik dan ook niet. Ik bedank vriendelijk voor het aanbod en ren verder.
Ik loop lekker constant, met een vaartje van rond de twaalf kilometer per uur. M’n hartslag blijft gedurende de hele duurloop ook mooi laag — afgezien van die rare piek in de eerste kilometers.
Your comment