Zaterdag stond in Volkskrantmagazine — da’s een zaterdagbijlage van De Volkskrant — een mooi verhaal: Naar de andere kant van de muur. Een stuk tekst uit het toetsenbord van Diederik van Hoogstraten. Nederlander in New York. Hardloper. Met z’n derde New York Marathon, op het moment dat de krant op mijn deurmat ploft, nog maar een etmaal in de toekomst.
Pijn is onvermijdelijk
Vooral de citaten en theorietjes van anderen zijn erg leuk om te lezen. Zoals de uitspraak van de Japanse schijver Haruki Murakami:
Pijn is onvermijdelijk, lijden is een keuze.
Elke masochist heeft die uitspraak op een tegeltje aan de muur hangen. Maar het is ook een troostende gedachte. Een verbeterde versie van “no pain, no gain”. Want of je een kruisgang maakt van je wedstrijdje … hey, dat heb je helemaal zelf in de hand. Die filosofie houden we erin!
Lekker gelopen
Het verhaal van zijn hoogbejaarde opa met wie Diederik als kind hardliep is aandoenlijk:
De laatste keer dat ik mijn opa zag in 2006, stond hij erop dat we gingen lopen. Dat leek me ambitieus – hij was 94 en broos – maar wie ben ik? We reden met de auto naar een bospad. Met mijn moeder schuifelden we vierhonderd meter door het zand, zo ver als een rondje op de atletiekbaan waar hij als jongen zegevierde. ‘Lekker gelopen’, vond opa Kees, die een maand later rustig stierf.
Over de muur?
Onder het verhaal van Diederik staat een link. Op de Volkskrant website is de maandag na de New York Marathon meer te lezen. Cool!
Ik ben ronduit teleurgesteld als ik maandagochtend ontdek dat de link niet actief is. Maar ja, ik hoefde afgelopen weekend natuurlijk ook geen marathon te lopen én een goed stuk te schrijven. Met andere woorden, ik ben gewoon veel te ongeduldig.
Een dag later werkt de link wel. Benieuwd hoe het Diederik op 1 november 2009 vergaan is? Lees zijn verslag op VK: de moed buigt niet.
Your comment