Een lief lentezonnetje, nauwelijks wind. Vakantieverlof, dus al weekend en alle tijd om een stukje te gaan hardlopen. Wat kan het leven van een Turboslak toch aangenaam zijn. Na die 25 kilometers van gisteren hebben mijn benen in eerste instantie weinig animo om naar buiten te gaan. Pas als ik plechtig beloof dat we het heel kalm aan zullen doen gaan ze alsnog overstag.
Ik hou woord. Mijn hartslag komt het grootste deel van de route niet boven de 130 slagen per minuut uit. Het bijbehorende tempo is laag, iets van vijf minuut 40 seconden per kilometer. Oftewel 10,5 kilometer per uur. Daarmee red je het tijdens de marathon net binnen de vier uur.
De Muur
De Marathon. Sinds Rotterdam pijnig ik mijn brein met de vraag hoe ik kan voorkomen dat ik mezelf — de volgende keer dat ik me aan 42 km waag — tegen De Muur te barsten loop. Zou De Muur zich ook manifesteren als ik met de duizelingwekkende snelheid van tien-en-een-halve kilometer per uur richting marathonfinish kruip?
Bolle naar bed
Als het gaat over lange-afstandlopen voel ik me echt een enorme onbenul. Onzeker. Zo’n clueless typetje. Het is de eerste week in militaire dienst revisited. Zette je met bange konijnenogen voor het eerst voet in de kazernebar, begonnen de gasten die al wat langer onder de wapenen waren keihard te zingen: “bolle naar bed, bolle naar bed”. Snel een paar biertjes naar binnen gieten en maken dat je wegkwam. Het eerste wat je deed als je weekendverlof had was je baret nat maken en opgerold wegleggen. Zodat-ie zo snel mogelijk ook daadwerkelijk op een baret ging lijken en niet op een soort van knaagdier dat op je hoofd in slaap was gevallen.
Leuke blouse
Nog zo’n greenhorn flashback: de dag dat je opkwam bij de parate club. Liep er iemand van De Ouwe Hap naar je toe en voelde met couturiervingers aan de mouw van je binnenjas. Sprak sardonisch: “Leuke blouse. Nieuw?” Het weekend erop bracht je vriendin voornamelijk door met het draaien van wassen. Telkens opnieuw ging je gevechtstenue in de trommel, in een poging om de stof wat bleker en minder stug te krijgen.
Ik dwaal af, we hadden het over mijn bezorgdheid over De Muur. Hoe laat ik de botsing zo pijnloos mogelijk verlopen?
[ wordt vervolgd … ]
Your comment