Pas op de plaats

Het is maar goed dat ik niet al aanstaande maandag 42 kilometer-en-een-beetje hoef te hardlopen.

Reservedag
Aanstaande maandag is het Tweede Paasdag. In tegenstelling tot de gangbare opvatting is 2^e Paasdag niet door de meubelboulevardboeren van Piet Klerkx of de autoverkopende boeven van Pon Cars uitgevonden. In beginsel was paasmaandag bedoeld als de uitwijkdag in Jezus’ wederopstandingsagenda. Je weet wel, voor het geval het de eerste keer niet wou lukken om uit de dood op te staan. En om iedereen in Nederland een vrije dag te bezorgen natuurlijk.

Utrechtse marathon
Afgezien daarvan is het aanstaande maandag ook de dag van de Marathon van Utrecht. De marathon waarvoor ik me dus niet heb ingeschreven, omdat ik op zondag 11 april in Rotterdam ga rennen.

Genaaide paashaas
Man, ben ik blij dat ik niet gekozen heb voor Utrecht, want dan was ik mooi de genaaide (paas)haas geweest. Het onderste deel van mijn lijf  — zeg maar vanaf mijn knietjes en dan zuidelijk — weigert namelijk ernstig dienst. “Het doet zo’n zeer” en “we hebben geen zin” blèren m’n enkels. Af en toe schreeuwt mijn achillespees ook nog heel aanstellerig “au”. Met andere woorden, ze doen niks dan klagen, klagen, klagen, die pootjes van me.

Ja, en dan kan je wel als een soort van Adolf H. op je Führerstrepen blijven staan, maar uiteindelijk zijn het wel je kluiven die je van A naar B voortbewegen. En niet je dictatorbrein dat alsmaar “Voorwaarts. Mars!”  schreeuwt. En dan nog op z’n Duits ook.

Ik ren graag een rondje, maar zelfs een eigenwijze oen als ik weet wanneer-ie een hardloopbrug te ver is gegaan. Dus maak ik even pas op de plaats. Geen loopjes meer de komende dagen.

Bataviastad
Vanmiddag was ik in Bataviastad, de outlethoofdstad van Nederland. Voor Lynn, mijn oudste dochter die wat running gear nodig had. Een paar schoenen van Asics. Trainingsbroek van Nike. Een “Pink Lady” trainingsjasje van Adidias.

Het is trouwens anno 2010 gewoon fokking druk in Lely/Bataviastad! Iedere keer dat ik op een commerciële kermis als Bataviastad beland ben ik helemaal flabbergasted. Waar is nou de economische crisis waarover ik bijna dagelijks lees? In elk geval niet in Bataviastad. Inmiddels ben ik resistent tegen alle recessieretoriek, want ik merk er tot op heden echt helemaal niks van.

Rust is een betrekkelijk begrip
Of het echt helemaal gaat lukken om mijn Saucony’s de komende dagen links te laten liggen betwijfel ik. Lynn wil graag een rondje om de wijk in d’r nieuwe outfit. En ze heeft besloten dat ik dan mee moet. Rust is een betrekkelijk begrip …