Zelf heb ik het niet zo op uitingen van geloof. Je zal me bijvoorbeeld niet betrappen met zo’n opplakvisje op de achterkant van mijn auto. Die reli-vissen lijken trouwens een beetje over het hoogtepunt van hun populariteit heen te zijn. Een paar jaar geleden kon je niet de snelweg op zonder in een school met Jezusharingen te belanden. Nu zie je ze nauwelijks meer. De snelwegen zijn zo’n beetje leeggevist zo lijkt het.
In Casa Turboslak kom je hier en daar wel wat religieuze snuisterijen tegen. We hebben een Mariabeeldje in de hal staan bijvoorbeeld — inclusief rozenkrans. En sinds kort hangt er een hele ouwe illustratie van Jezus in het trapgat. Die heeft mevrouw T. opgeduikeld in de plaatselijke kringloopwinkel. Het is een tafereel van de Heer die een zieke man geneest in het badhuis van Bethesda. Er staat tenminste la piscine de Bethesda onder. Nou is m’n Frans niet helemaal je-van-het, maar als ik dat zie staan onder een voorstelling van Jezus bij een zwembad, dan neem ik aan dat het in elk geval niet over de kruisiging gaat.
Verder was ik toen wel verplicht om op zoek te gaan naar een bijbel. Mijn kennis van de Heilige Schrift is op z’n zachtst gezegd wat roestig te noemen, dus ik wil er het fijne van weten: wat spookt Jezus uit in Bethesda? Een bijbel moet wel aanwezig zijn, ergens in de ene of andere ladenkast. Maar als je ‘m nodig hebt is-ie natuurlijk nergens te vinden. Gelukkig is er tegenwoordig internet. Je zou denken dat het internet alleen bestaat uit Hyves, Google, films die je uit de nieuwsgroepen kan downloaden, nog meer Google en verder een heleboel porno. Maar da’s niet helemaal waar. Je kunt je er ook alle bijbelboeken nalezen als je dat zou willen. Over Bethesda is er op internet plenty of info te vinden.
De illustratie ziet er erg oud uit. Ik vraag me af de Goede Herder ‘m misschien zelf gemaakt heeft — in z’n ongetwijfeld spaarzame vrije tijd. Er staat trouwens wel een andere naam onder, maar dat kan natuurlijk net zo goed een pseudoniem zijn. Afijn, elke keer als ik de trap op loop kijk ik er even naar. Als ik naar beneden ga overigens ook. Het valt sowieso niet mee om er NIET naar te kijken. Het is per slot van rekening een prent op A nul formaat.
“Goh, Jezus is wel een beetje sip”, denk ik in het voorbijgaan. De plaat is namelijk niet alleen oud en groot, maar ook hartstikke krom. Een week lang onder alle 20+ delen van “Bericht van de Tweede Wereldoorlog” heeft wel beetje geholpen om Hem weer wat rechter te maken. Maar toch … het blijft een triest gezicht.
In bed lig ik mezelf weer eens onnodig druk te maken over hardloopzaken: “Damn. En als Rotterdam nou toch een crash and burn verhaal wordt?” Middenin een aanval van angstige visioenen krijg ik ineens een briljante ingeving. De volgende ochtend, als ik naar beneden loop voor het ontbijt, leg ik mijn idee in het voorbijgaan meteen even bij Hem in de week:
“Psst. Hey! Jezus! Ik weet het goed gemaakt. Als U er nou eens voor zorgt dat ik een beetje een nette tijd loop tijdens de Fortis Marathon in Rotterdam … dan ga ik U binnenkort inlijsten. Zodat U er weer een helemaal strak en Christelijk bijhangt.”
Your comment