Ik heb een ernstige aanval van hardlooppaniek. Niet zozeer vanwege m’n trainingsarbeid. Daarmee zit het volgens mij wel snor. Maar ineens bedenk ik me dat ik nog steeds geen goeie drinkstrategie heb. Fokkerdefok & OMG: ik heb geen drinkstrategie.
Tekort aan vocht
Elke keer dat ik eraan denk wordt de dreiging van een tekort aan vocht exponentieel groter. Al snel ben ik in mijn angstdromen op het punt aanbeland dat ik net zo goed op teenslippers en alleen een roze tanga aan mijn billen aan de start van de marathon kan verschijnen. Met andere woorden, ik ben ervan overtuigd dat het helemaal mis zal gaan.
Vervolgens klik ik me een middag lang een rsi-vingertje op het internet, op zoek naar antwoorden. Hoeveel moet ik drinken? Wanneer? Alleen water of ook heksendrankjes? Van dat koolhydraatrijke spul? En hoe zit het met die isone stuff? Een combinatie misschien? En in welke verhouding dan? Oh god, hoe ga ik dat in hemelsnaam allemaal meenemen?
Bomgordel
“Ik heb zo’n rare gordel nodig”, flitst het door mijn hoofd. Zo’n ding met allerlei flesjes eraan. Maar die heb ik al. Alleen ligt-ie in de kast, ongebruikt. Omdat ik het zo’n raar en onhandig kutding vind. Dat bovendien absoluut niet fijn zit. Met zo’n gordel om voel ik me net zo’n Allah Hakbar-type die met een lijf vol Semtex een marktplein oploopt om kaboem te doen. Maar misschien dat een andere gordel beter om mijn slakkenmiddel past. Nog maar eens in een webshop met hardloopspul rondkijken.
Bij zinnen
Na een internet-klik-frenzy van ruim twee uur kom ik weer enigszins bij zinnen. Ik bedoel, ik heb meer dan eens lange afstanden gerend zonder iets te drinken. 35 kilometer. In m’n eentje. Op druilerige zondagmorgens door een triestmakende Noordoostpolder. Op de armoedige brandstof van een bakje Brinta en twee mokken koffie. Waarom zou ik me nu opeens al te druk maken over een drinkregime?
Zen!
Zennnnn! Met andere woorden, vooral rustig blijven Turbo. Me niet op laten naaien door allerlei meningen. Het is met hardlopen al net als bij het WK Voetbal: er zijn 16 miljoen bondscoaches die het allemaal het beste weten. Zennnnnn!
Natuurlijk blijft een gestructureerde manier van drinken een noodzaak tijdens de marathon. Maar laat ik vooral niet overdrijven en me volhangen met koolhydraatrijke gels, bidons vol isotone sportdrank, buitenaardse drinksystemen en energiereepgordels. Da’s gewoon niet mijn ding. Van tevoren goed eten en drinken. Onderweg pakken wat er op de verversingsposten in de aanbieding is. Daarmee moet het lukken.
Zennnnnnn!
Your comment
ik lees je bijna dagelijkse verhaaltjes met veel plezier. Ik loop zondag a.s. mijn 2de marathon. Om het drinkprobleem te tackelen heb ik het advies van een marathonloopster overgenomen voorafgaande mijn eerste marathon en met succes: Op donderdag, vrijdag en zaterdag voor de marathon drink ik 2 liter water per dag om zo een reservoir op te bouwen en je lichaam vol te stouwen met water. Dat je er veel van moet plassen is ook normaal. Tijdens de loop neem ik bij elke drinkpost een klein slokje water of thee, geen speciaal drankje, tenzij jij eraan gewend bent. Ook een stukje banaan eten bij elke drinkpost is goed. Mijn ontbijt zondag a.s. is: 2 á 3 krentenbollen, 1 banaan en ongeveer 0,5 liter water Ik hoop dat je wat hebt aan mijn reactie, veel succes zondag a.s., met de 42k van Rotterdam. groeten, Jan Kaldenbach
Hoi Jan, Bedankt voor je reactie. Het is bemoedigend om te lezen hoe je zonder een buitenissig eet-en-drink-plan goed uit de strijd bent gekomen. In grote lijnen volg ik hetzelfde spoor. Behalve dan dat ik tijdens de marathon het drinken van water en Extran af wil wisselen (en de banaan laat staan). Jij ook veel succes op de 11e!