Turboslak doet een Rondje Tilburg

Zondagochtend: op naar Tilburg voor de halve marathon tijdens het Rondje Tilburg. Eigenlijk is dat best een eind rijden voor 21 kilometer en een beetje rennen, realiseer ik me als ik naar het zuiden zoef. En of er vandaag een persoonlijk succes inzit is twijfelachtig. Twee weken geleden ben ik op m’n plaat gegaan met mijn ATB en op het stuur geland. AU! Mijn ribbenkast is nog steeds pijnlijk.

De hoofdreden dat ik helemaal down south ga is dat het hardlopen in Tilburg in het teken van barefoot (style) staat. Voordat we starten gluur ik even bij de stand van Merrell / Anyones Running / Frunning en zie de Merrell Bare Access liggen. Da’s een interessante slof: een zero drop hardloopschoen, maar wel met een zool van 8 mm. Daarmee heeft de Merrell Bare Access net wat meer demping dan de Road Glove en Trail Glove. Best prettig voor de lange duurlopen. De Bare Access is de beoogde opvolger van mijn Altra Instincts. Ik trek de Bare Access eventjes aan en word niet teleurgesteld. Prettig. Die ga ik binnenkort aanschaffen 🙂

Even over half één starten de hardloopwedstrijdjes van de 5, 7,5, 10 en 21,1 km. Alle afstanden worden tegelijk weggeschoten, maar dat is geen probleem, want een massale loop is Rondje Tilburg (nog) niet. De eerste kilometers loop ik op met Pose coach Jacky Ledeboer, die verdedigt haar barefoot style titel op de 10 km.

Tot zo’n 12 kilometer gaat het allemaal vrij aardig met me. Dan is het opeens mis: ik voel een nare pijn bij mijn onderste rib. Diep ademen gaat niet meer. Een beetje stevig doorlopen ook niet. Da’s te pijnlijk. De snelheid is er meteen uit. In één woord — nou ja, drie dan — Kwalitatief Uitermate Teleurstellend. In het verleden heb ik het met m’n Seat Leon meegemaakt dat de slang van de turbo los schoot. Bye bye compressie & houdoe vermogen. Nou, dit is net zoiets: slak zonder turbo.

Een drietal kilometers tob en hobbel ik maar wat aan. De pijn in mijn zij wordt gaandeweg gelukkig wat minder. In de laatste vijf kilometer probeer ik weer wat tempo te maken, maar het beste is er allang vanaf. In 1:30:39 kom ik over de finish op het Olympiaplein. Beetje teleurstellend, graag was ik twee minuten eerder over de streep gestapt. Bovendien is het parcours weer eens te krap bemeten. Het zal allemaal wel. Een beetje nakletsen met een paar barefoot style hardlopers, snel een warme douche scoren en terug naar het noorden.

Thuisgekomen in het Emmeloordse staan de uitslagen al op de website: een tweede plek in het barefoot style klassement en iets van tussen de 10e en 15e plek overall op de halve marathon. Dat valt dan weer reuze mee.

In juni staat de halve marathon van Zwolle op de hardloopagenda. Hopelijk behoren de lasten van een halfgare ribbenkast dan tot het verleden.

Cijferfetisj? Garmin data staat hiero.

Your comment

Jules7 mei 2012 @ 19:12

Nou nou helemaal niet gek hoor ondanks je zere ribbetjes.....