Eén uur en 34 minuten netto. Dat staat er op de klok als ik zaterdagavond om kwart voor tien in Zwolle over de finish kom.
In de aanloop naar Zwolle vroeg ik me af of ik het kan opbrengen om lafjes maar verstandig naar de eindstreep te hobbelen. Niet dus. Ik zie wel waar Turboslak strandt en probeer gewoon een goeie tijd neer te zetten. Helaas blijft het beoogde resultaat, een netto finishtijd onder de 90 minuten, ver buiten bereik. Fail! Maar niet lafjes naar de finish.
Al tijdens het warmlopen is mijn rechterkuit wat gevoelig. Ik hoop dat het zo’n psychosomatisch dingetje is, want ik voel ook steekjes in mijn enkel en rare pijntjes op andere rare plekken. Da’s altijd vlak voor de start, alsof mijn lichaam geen zin heeft in fysieke inspanning en onder de aanstaande beproeving probeert uit te komen. Meestal verdwijnen al die onverklaarbare spookpijntjes als sneeuw voor de zon zodra het startschot klinkt.
We (m’n loopmaatje Arjan — lekker gelopen en content met 1 uur 41 minuten netto — en ik) zijn veel te laat het startvak ingelopen en moeten genoegen nemen met een plaatsje ergens achterin het veld, ingesloten door het andere hardloopvee. Om kwart over acht wordt de meute weggeschoten, maar pas drie minuten later stap ik over de mat. Het is druk. De straat is te nauw voor zoveel volk. De eerste kilometers leg ik slalommend tussen de lopers af. Da’s nogal stom. Het kost alleen maar energie en het blijft sowieso dringen geblazen.
Al na de aanloop richting binnenstad — een kleine drie kilometer — laten mijn kuiten allebei van zich horen. Ze zijn stijf en pijnlijk. In elke kuit heeft een valse pitpull zich grommend vastgebeten. Het voelt wel als echte spierpijn en ik ben niet bezorgd dat er iets af gaat scheuren ofzo. En afgezien van de vechthonden aan mijn kuiten gaat hardlopen redelijk. Trouwens, ik had er vooraf op gerekend dat mijn kuiten voor amok zouden zorgen.
Waar ik geen rekening mee had gehouden zijn buikkrampen en de noodzaak van een sanitaire stop. De ongeplande pauze neemt zo’n twee minuten in beslag. Daarna is de cadans weg. Alle — toch al niet realistische — hoop op een strakke tijd vervliegt. Zonder me verder helemaal de sterren voor mijn ogen te lopen draaf ik richting finish.
Endex in 1 uur 37 bruto. Conclusie, deze editie van de halve marathon van Zwolle is niet direct uitgedraaid op een zegetocht.
Ach, ‘sometimes you win a few, sometimes you lose’, zullen we maar zeggen. Thumbs up en volgend jaar beter!
Cijferfetisjisten › Garmin Connect data
Your comment
Ik vind het een supertijd, ook al had jij anders gehoopt. En zo blijft er voor jou gewoon nog meer over om van te dromen. Bij een volgende hm ga je vast wel onder die 90min over de finish! Hoe voelen je kuiten nu?
Thanks Esther. Ik geef de moed ook niet op hoor :-) In vergelijking met gisteravond voelen m'n kuiten alweer verbazingwekkend goed. Meevaller, had ik niet verwacht.
Ik vind het knap, ik doe het je nog niet na. Aan mijn chip wordt gewerkt.
Goed gedaan hoor Hans. Je bent nog niet zo heel lang bezig met anders te lopen, dus het is een mooi resultaat. Het zal met de tijd makkelijker gaan en je tijd zal volgend jaar weer wat neter zijn. Ik durfde trouwens pas na ruim drie jaar een halve marathon nieuwe stijl aan. Domweg omdat spierpijn in mijn kuiten me op de langere afstanden nog parten speelde. Blijf alert, hou je lopen netjes en take care!
BTW; neter = beter
Thnx Jacky. Het gaat idd nog lang niet altijd even soepel, o.a. vanwege zere kuiten of voeten. Ik weet dat ik geduld moet hebben. Ik heb de neiging om te vaak te hard te hardlopen. Bij een lage belasting - rustigere loopjes - heb ik van deze pijntjes vrijwel geen last. Na de zomer kom ik graag nog een keertje op audiëntie bij Fysio & Zo. Kijken of ik nog een beetje op het goede spoor zit.
Is toch een prima tijd? Heb je veel gedacht aan de Pose running? Zo lang geleden is het nog niet dat je de clinic deed. Op naar de volgende en die 1.30 komt echt wel!
Hoi Max, Looptechniek houd me nog steeds erg bezig. Doe regelmatig Pose oefeningen. Kweetnie of het volgens Pose allemaal even correct is wat ik doe, maar voor m'n gevoel loop ik soepeltjes. En da's natuurlijk niet geheel onbelangrijk :-)