Mijn voeten doen pijn. Zere enkels en ook mijn middenvoetsbeentjes hebben een kater. Te hard getraind. Te snelle trainingsopbouw.
Rust nemen is het devies. Nou ja, hardlooprust dan. In the meanwhile blijf ik wel bezig met alternatieve sport. Beetje fitness. Beetje roeien. Hopelijk ben ik met een weekje anti-lopen weer voldoende slak om de draad op te pikken.
En anders? Tja, dan moet ik ander vertier zoeken. Je kan maar op het ergste voorbereid zijn. Dus heb ik alvast wat rondgeklikt op de websites van lokale sportscholen en het zwembad.
Man, wat je dan allemaal voor absurde sporten tegenkomt. Aqua spinning. Water aerobics. WTF? Dan is freestyle sierspeerwerpen opeens helemaal niet zo buitenissig.
Over aqua jogging had ik eerst nog een redelijk positief beeld. Totdat Mrs T. me erop attent maakte dat het zwembad dan krioelt van de fossiele medemensen. Naar verluidt is aqua jogging het exclusieve domein van de badmutsmaffia. Het schijnt dat je — als 42-jarig pubertje — nogal moeilijk aansluiting vindt bij de harde kern van watertrappelende 70-plussers.
Dan blijft er eigenlijk maar één optie over: ouderwets baantjes zwemmen. Da’s gezonde, allround training van het slakkenlijf, zonder risico van overbelasting van broze gewrichten. Al vanaf een uur of zeven in de ochtend is het zwembad open. Echt duur is het ook al niet. Dus … wat houdt me tegen? Nou, toch is er een probleempje: eigenlijk heb ik een grondige tyfushekel aan zwemmen in het algemeen en aan koud water in het bijzonder¹.
Morgen zit mijn hardloopcelibaat erop. Vooralsnog ga ik er gewoon van uit dat mijn voeten het dan weer doen.
¹Niks zo veranderlijk als een mens. Inmiddels heb ik het baantjes zwemmen enigszins leren waarderen. Dat het water in het Emmeloordse Bosbad van een aangename temperatuur is was hierin geen onbelangrijke factor. De badmutsenmaffia neem ik maar voor lief.
Your comment
Zwemmen als alternatieve training? En dan ook nog om 7 uur 's morgens?? Daar zou ik mijn bed niet voor uitkomen! Hopelijk doen je voetjes het morgen weer!