Van de vis naar de friet rennen

Mijn bezorgdheid van crash and burn tijdens de fish – potatorun bleek ongegrond.

Met meer dan 1000 deelnemers ging de 18e editie van de loop op zaterdagmiddag 13 september van start op het terrein van de Urkse visafslag. Om 12,8 kilometer verderop te eindigen in het centrum van groendorp / mijn hometown Emmeloord.

hanroc-fishpotatorun-2008

56 minuten en 33 seconden

Dat is de tijd die ik klokte toen ik over de finish kwam. De gechipte uitslag die eerder vanavond op de Fish Potato Run website verscheen onderschrijft dat. Met deze tijd word ik 108e.

Damn, da’s een stuk beter dan de tijd die ik vooraf in gedachten had. Maar weet je, ik hou liever een slag om de arm dan me alvast rijk te rekenen, dus vandaar dat ik gevoelsmatig wat lager heb ingezet dan het lichaam aankan. Maar eigenlijk gaf m’n rondje Emmeloord van een week of wat geleden al aan dat er met m’n tempo de nodige vooruitgang te bespeuren is. Want 56 en een halve minuut over 12,8 kilometer komt neer op een gemiddelde van minder dan vier en een halve minuut per kilometer. Oftewel: 13,280 kilometer per uur.

En da’s best een geil resultaat voor een 40+ ex-rolmops met slechts vier maanden aan looptraining op de teller. Nu ben ik nog niet bekomen van mijn tripje zelfverheerlijking, maar zodra ik dat wel ben ga ik me vast en zeker afvragen … hoeveel kan ik hieraan nog verbeteren? Met andere woorden, wat is haalbaar?

Hmmm, da’s een lastige vraag. Ik weet het antwoord eigenlijk niet. Want ik ben wel een beetje een ongeleid projectiel. Ik bedoel … ik loop niet met een hartslagmeter … M’n Asics schoentjes zijn vier jaar oud ende versleten … Ik doe niet aan interval-trainingen. In clubverband lopen wil ik niet … En een warming-up is aan mij nauwelijks besteed. Conclusie: ik doe maar wat en ben niet echt serieus bezig met hardlopen.

De vraag is: moet ik, om mezelf te overtreffen, met dit soort dingen rekening gaan houden en rationeel gaan rennen? Of blijf ik gewoon lekker ongecompliceerd als een blinde kip m’n rondjes lopen?

Maar misschien nog wel belangrijker … blijft het nog wel leuk als ik er teveel over na ga denken???

Your comment