Nog steeds een sportshopaholic

Ik ben Turboslak en ik ben een sportshopaholic. Nog steeds.

Shirtjes, korte broeken, tights, driekwart tights, petjes, gadgets, sokken en natuurlijk schoenen. Er is altijd wel een item dat ik MOET hebben. Raar eigenlijk. Want op de meeste andere gebieden ben ik helemaal niet zo kooplustig.

Maar als het op running gear aankomt wel dus. Gisteren ging ik weer eens voor de bijl. Al wekenlang zat ik vrijwel dagelijks verkleefd met mijn iMac, glurend naar een paar Saucony Type A4 hardloopschoenen.

Maar nu kon ik me niet langer beheerschen en trok daadwerkelijk mijn iDealknip om ze te kopen. In een netvliesverminkende citroentint nog wel. Ik heb ze eens goed bekeken door een lasmasker en kom tot de conclusie dat je een dergelijke kleur in de natuur eigenlijk nergens tegenkomt. Of het moet ergens diep in het regenwoud van een Avatar-achtige wereld zijn. Toen ik ze voor het eerst aanschouwde moest ik ook meteen denken aan de Extran sportdrankmix die ze tijdens de marathon van Eindhoven tapten. Man, een OD van die afschuwelijke tyfusbocht bezorgde me een uitermate sip halfuurtje.

Maar door deze bad memories laat een hardloopkoopverslaafde Turboslak zich niet tegenhouden. En bij de aanschaf van hardloopschoenen kies ik graag iets spannenders dan het geijkte rustgevende wit. Dus: ‘toxic-citron it is’.

Maar serieus, mijn koopgedrag wordt niet volledig gestuurd door de obsessie van het hebben. Natuurlijk werd het ook hoog tijd voor nieuw schoeisel. Mijn Fastwitches maken absoluut geen enkele kans meer om door de APK te komen. De Grid Type A4 heb ik vooral gekozen, omdat ze bijna geen hak hebben. Je moet bijkans moeite doen om op je hiel te landen. Precies wat ik nodig heb.

In een aangenaam lente(?)zonnetje deden we vanmiddag een eerste kennismakingsrondje — mijn A4-tjes en ik. Tien kilometer hebben we samen gerend. En er is geen onvertogen woord gevallen. Prima gezelschap dus, die Type A4 schoentjes.